کلیساهای سنتی
جلسات نیایشی کلیساهای سنتی ایران غالباً به زبان ارمنی و آشوری برگزار شده و به حدود ۳۰۰ هزار مسیحی از اقلیتهای قومی ارمنی و آشوری خدمات ارائه میدهند. این کلیساها به دلیل داشتن زبان و خطی مخصوص خود و نیز عدم برگزاری جلسات به زبان فارسی از امنیت نسبی برخوردار بوده و علاوه بر داشتن نمایندگانی در مجلس شورای اسلامی، از فشارها در امان ماندهاند.با تشدید فشارهای دو دهه گذشته بر کلیساهای فارسیزبان و انجیلی (بشارتی یا تبشیری) پدیدهای به نام «کلیساهای خانگی» رشد و گسترش چشمگیری داشت.در همین زمینه خبرگزاری فارس ۲۰ فروردین ۱۳۹۱ به اقداماتی که برای متوقف کردن فعالیتهای مسیحیان انجیلی صورت گرفته اشاره کرد و از «تعطیلی چند کلیسای خانگی در تهران و چند شهر بزرگ» خبر داد٬ اما در عین حال افزود که همین امر به گسترش دامنه فعالیت کلیساهای خانگی «در روستاها و شهرستانهای کوچک ایران» انجامیده است.حجتالاسلام ناصری، نماینده جمهوری اسلامی ایران در واتیکان٬ مسیحیت تبشیری را واجد «جنبه سیاسی» دانست و علیرغم تاکید واتیکان بر ضرورت تبشیر یا در میان گذاشتن بشارت انجیل با عموم مردم دنیا، آن را خلاف سیاست رسمی و اعلام شده واتیکان دانست. (خبرگزاری مهر، ۲۴ شهریور ۱۳۹۰)اشاره به «شبکه کلیساهای خانگی» به عنوان یک تهدید امنیتی در سخنان آیتالله خامنهای در مهرماه ۱۳۸۹، آغازگر دور جدیدی از دستگیریهای مسیحیان تبشیری بود، که به خاطر رویکردهای امنیتی از کلیساهای رسمی به عبادت در خانهها رانده شده بودند.گرایش چشمگیر به مسیحیت در میان عموم مردم ایران بر دامنه نگرانیهای مأموران امنیتی افزود. حیدر مصلحی، وزیر اطلاعات دولت پیشین، ضمن هشدار در مورد رواج مسیحیت در میان «شیعیان معتقد» گفته بود: «امروزه بسیاری از افرادی که به تازگی مسیحی شدهاند، روزی مخلصین اهل بیت و شیعههای معتقد بودند.» (قم٬ اول مهرماه ۱۳۸۹)آمار دقیقی از تعداد مسیحیان فارسیزبان عضو کلیساهای تبشیری در دست نیست، امامحافظهکارترین تخمینها حاکی از جمعیتی ۳۰۰ هزار نفری است.
جلسات نیایشی کلیساهای سنتی ایران غالباً به زبان ارمنی و آشوری برگزار شده و به حدود ۳۰۰ هزار مسیحی از اقلیتهای قومی ارمنی و آشوری خدمات ارائه میدهند. این کلیساها به دلیل داشتن زبان و خطی مخصوص خود و نیز عدم برگزاری جلسات به زبان فارسی از امنیت نسبی برخوردار بوده و علاوه بر داشتن نمایندگانی در مجلس شورای اسلامی، از فشارها در امان ماندهاند.با تشدید فشارهای دو دهه گذشته بر کلیساهای فارسیزبان و انجیلی (بشارتی یا تبشیری) پدیدهای به نام «کلیساهای خانگی» رشد و گسترش چشمگیری داشت.در همین زمینه خبرگزاری فارس ۲۰ فروردین ۱۳۹۱ به اقداماتی که برای متوقف کردن فعالیتهای مسیحیان انجیلی صورت گرفته اشاره کرد و از «تعطیلی چند کلیسای خانگی در تهران و چند شهر بزرگ» خبر داد٬ اما در عین حال افزود که همین امر به گسترش دامنه فعالیت کلیساهای خانگی «در روستاها و شهرستانهای کوچک ایران» انجامیده است.حجتالاسلام ناصری، نماینده جمهوری اسلامی ایران در واتیکان٬ مسیحیت تبشیری را واجد «جنبه سیاسی» دانست و علیرغم تاکید واتیکان بر ضرورت تبشیر یا در میان گذاشتن بشارت انجیل با عموم مردم دنیا، آن را خلاف سیاست رسمی و اعلام شده واتیکان دانست. (خبرگزاری مهر، ۲۴ شهریور ۱۳۹۰)اشاره به «شبکه کلیساهای خانگی» به عنوان یک تهدید امنیتی در سخنان آیتالله خامنهای در مهرماه ۱۳۸۹، آغازگر دور جدیدی از دستگیریهای مسیحیان تبشیری بود، که به خاطر رویکردهای امنیتی از کلیساهای رسمی به عبادت در خانهها رانده شده بودند.گرایش چشمگیر به مسیحیت در میان عموم مردم ایران بر دامنه نگرانیهای مأموران امنیتی افزود. حیدر مصلحی، وزیر اطلاعات دولت پیشین، ضمن هشدار در مورد رواج مسیحیت در میان «شیعیان معتقد» گفته بود: «امروزه بسیاری از افرادی که به تازگی مسیحی شدهاند، روزی مخلصین اهل بیت و شیعههای معتقد بودند.» (قم٬ اول مهرماه ۱۳۸۹)آمار دقیقی از تعداد مسیحیان فارسیزبان عضو کلیساهای تبشیری در دست نیست، امامحافظهکارترین تخمینها حاکی از جمعیتی ۳۰۰ هزار نفری است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر