ایا روزه گرفتن برای مسیحیان واجب است؟
طابق شریعت موسی از خادمان خدا انتظار می‌رفت که هر سال در روز کفّاره روزه بگیرند. (لاویان ۲۳:۲۷) همچنین خادمان خدا می‌توانستند در هر زمان، به خواست خود برای ابراز اندوه یا اظهار ندامت روزه بگیرند. برخی نیز شاید هنگام رویارویی با آزمایش و خطر و یا هنگام تعمّق بر مقصود خدا روزه می‌گرفتند. (خروج ۳۴:۲۸؛ ۱سموئیل ۷:۶؛ یوئیل ۲:۱۲-۱۵؛ یُونُس ۳:۵) پس در شریعت موسی تنها روزهٔ اجباری در روز کفّاره بود که با منسوخ شدن این شریعت، این روزهٔ اجباری نیز منسوخ شد.عیسی مسیح هرگز شاگردانش را ملزم به روزه گرفتن نساخت و البته آن‌ها را از این کار نیز منع نکرد. (اعمال ۱۳:۲، ۳؛ ۱۴:۲۳) اگر بعضی از شاگردانش می‌خواستند روزه بگیرند، نمی‌بایست برای خودنمایی چهرهٔ خود را روزه‌دار نشان می‌دادند؛ زیرا خدا تظاهر به پارسایی و پرهیزکاری را مقبول نمی‌دارد. (مَتّی ۶:۱۶-۱۸) در آخر می‌توان گفت، برای پرستندگان واقعی خدا تصمیم به روزه گرفتن یا نگرفتن، تصمیمی شخصی است.
طابق شریعت موسی از خادمان خدا انتظار می‌رفت که هر سال در روز کفّاره روزه بگیرند. (لاویان ۲۳:۲۷) همچنین خادمان خدا می‌توانستند در هر زمان، به خواست خود برای ابراز اندوه یا اظهار ندامت روزه بگیرند. برخی نیز شاید هنگام رویارویی با آزمایش و خطر و یا هنگام تعمّق بر مقصود خدا روزه می‌گرفتند. (خروج ۳۴:۲۸؛ ۱سموئیل ۷:۶؛ یوئیل ۲:۱۲-۱۵؛ یُونُس ۳:۵) پس در شریعت موسی تنها روزهٔ اجباری در روز کفّاره بود که با منسوخ شدن این شریعت، این روزهٔ اجباری نیز منسوخ شد.عیسی مسیح هرگز شاگردانش را ملزم به روزه گرفتن نساخت و البته آن‌ها را از این کار نیز منع نکرد. (اعمال ۱۳:۲، ۳؛ ۱۴:۲۳) اگر بعضی از شاگردانش می‌خواستند روزه بگیرند، نمی‌بایست برای خودنمایی چهرهٔ خود را روزه‌دار نشان می‌دادند؛ زیرا خدا تظاهر به پارسایی و پرهیزکاری را مقبول نمی‌دارد. (مَتّی ۶:۱۶-۱۸) در آخر می‌توان گفت، برای پرستندگان واقعی خدا تصمیم به روزه گرفتن یا نگرفتن، تصمیمی شخصی است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر