ازدواج در مسیحیت @)====
مسیحیان پند و نصایح کلام خدا را عملی و مفید می‌دانند و برای برگزاری مراسم ازدواج نیز آن را در نظر می‌گیرند. ( ۲تیموتاؤس ۳:۱۶، ۱۷) البته این موضوع به این معنی نیست که در کتاب مقدّس لیستی از قوانین برگزاری این مراسم نوشته شده باشد. چرا که از دوران قدیم تا به امروز همواره تفاوت‌هایی در قوانین و آداب و رسوم فرهنگ‌های مختلف وجود داشته است. برای مثال، در زمان اسرائیل باستان مراسم خاصّی برای ازدواج وجود نداشت. روزی که داماد عروس را به خانهٔ خود یا پدرش می‌بُرد روز ازدواج آنان محسوب می‌شد. ( پیدایش ۲۴:۶۷؛ اِشَعْیا ۶۱:۱۰؛ متّیٰ ۱:۲۴) آنان بدون تشریفاتِ خاصّی که امروزه مرسوم است زندگی مشترک خود را آغاز می‌کردند. زن و مرد اسرائیلی با این عمل خود به همگان نشان می‌دادند که رسماً با یکدیگر ازدواج کرده‌اند. در صورت تمایل جشنی را به همین مناسبت برگزار می‌نمودند و دیگر اسرائیلیان می‌توانستند در این جشن شرکت کنند. نمونهٔ آن همان جشن عروسی‌ای است که در یوحنّا ۲:۱ آمده است. ( متّیٰ ۲۲:۲-۱۰؛ ۲۵:۱۰؛ لوقا ۱۴:۸) این گزارش نشان می‌دهد که عیسی در جشن عروسی یک زوج یهودی شرکت داشت و به شادی و خوشی این مراسم افزود. نکته‌ای که برای ما اهمیت دارد این است که چه تفاوتی بین آن زمان و زمان ما در برقراری پیوند ازدواج و جشن عروسی وجود دارد. امروزه در بسیاری از کشورها مسیحیان باید بر طبق ضوابط قانونی مرسوم در آن کشور ازدواج کنند. به عنوان مثال، شاید مراسم ازدواج آنان با عقدی ساده در حضور قاضی، در شهرداری یا در مقابل نمایندهٔ مذهبی‌ای که مورد تأیید قانون است صورت گیرد. برخی شاید در مراسم ازدواج‌شان تعدادی از بستگان و دوستان خود را دعوت کنند تا آنان نقش شاهد را داشته باشند یا در شادی پیوند آنان شریک باشند. ( اِرْمیا ۳۳:۱۱؛ یوحنّا ۳:۲۹) برخی دیگر از مسیحیان ممکن است به این مناسبت جشن ساده‌ای برگزار کنند و تنها دوستان نزدیک خود را برای صرف غذا دعوت نمایند. از آنجایی که خواسته‌ها و سلیقه‌های ما با هم متفاوت است باید به حق انتخاب برادرانِ مسیحیِ بالغ‌مان احترام بگذاریم. — رومیان ۱۴:۳، ۴.مسیحیان اغلب در روز ازدواج خود سخنرانی‌ای بر پایهٔ کتاب مقدّس ترتیب می‌دهند. آنان بر این عقیده‌اند که یَهُوَه به عنوان بنیان‌گذار ازدواج می‌تواند از طریق پند و نصایح کلام خود آن‌ها را راهنمایی و کمک کند تا زندگی‌ای سعادتمند و موفق بنا نمایند. ( پیدایش ۲:۲۲-۲۴؛ مَرقُس ۱۰:۶-۹؛ اَفَسُسیان ۵:۲۲-۳۳) بسیاری مایلند دوستان و بستگانشان را برای این مناسبت شادی‌بخش دعوت کنند. قوانین، عادات و سُنن و روش‌های برگزاری مراسم ازدواج در مناطق مختلف دنیا متفاوت است. بعضی از قوانین و سُنن مربوط به این مراسم ممکن است تفاوت چشمگیری با دانسته‌های ما یا قوانین و رسومی که در شهر یا کشور ما رایج است داشته باشد. با این وجود ما می‌توانیم از این اطلاعات، اصول و جنبه‌هایی که برای قوم خدا اهمیت دارند بهره گیریم.
مسیحیان پند و نصایح کلام خدا را عملی و مفید می‌دانند و برای برگزاری مراسم ازدواج نیز آن را در نظر می‌گیرند. ( ۲تیموتاؤس ۳:۱۶، ۱۷) البته این موضوع به این معنی نیست که در کتاب مقدّس لیستی از قوانین برگزاری این مراسم نوشته شده باشد. چرا که از دوران قدیم تا به امروز همواره تفاوت‌هایی در قوانین و آداب و رسوم فرهنگ‌های مختلف وجود داشته است. برای مثال، در زمان اسرائیل باستان مراسم خاصّی برای ازدواج وجود نداشت. روزی که داماد عروس را به خانهٔ خود یا پدرش می‌بُرد روز ازدواج آنان محسوب می‌شد. ( پیدایش ۲۴:۶۷؛ اِشَعْیا ۶۱:۱۰؛ متّیٰ ۱:۲۴) آنان بدون تشریفاتِ خاصّی که امروزه مرسوم است زندگی مشترک خود را آغاز می‌کردند. زن و مرد اسرائیلی با این عمل خود به همگان نشان می‌دادند که رسماً با یکدیگر ازدواج کرده‌اند. در صورت تمایل جشنی را به همین مناسبت برگزار می‌نمودند و دیگر اسرائیلیان می‌توانستند در این جشن شرکت کنند. نمونهٔ آن همان جشن عروسی‌ای است که در یوحنّا ۲:۱ آمده است. ( متّیٰ ۲۲:۲-۱۰؛ ۲۵:۱۰؛ لوقا ۱۴:۸) این گزارش نشان می‌دهد که عیسی در جشن عروسی یک زوج یهودی شرکت داشت و به شادی و خوشی این مراسم افزود. نکته‌ای که برای ما اهمیت دارد این است که چه تفاوتی بین آن زمان و زمان ما در برقراری پیوند ازدواج و جشن عروسی وجود دارد. امروزه در بسیاری از کشورها مسیحیان باید بر طبق ضوابط قانونی مرسوم در آن کشور ازدواج کنند. به عنوان مثال، شاید مراسم ازدواج آنان با عقدی ساده در حضور قاضی، در شهرداری یا در مقابل نمایندهٔ مذهبی‌ای که مورد تأیید قانون است صورت گیرد. برخی شاید در مراسم ازدواج‌شان تعدادی از بستگان و دوستان خود را دعوت کنند تا آنان نقش شاهد را داشته باشند یا در شادی پیوند آنان شریک باشند. ( اِرْمیا ۳۳:۱۱؛ یوحنّا ۳:۲۹) برخی دیگر از مسیحیان ممکن است به این مناسبت جشن ساده‌ای برگزار کنند و تنها دوستان نزدیک خود را برای صرف غذا دعوت نمایند. از آنجایی که خواسته‌ها و سلیقه‌های ما با هم متفاوت است باید به حق انتخاب برادرانِ مسیحیِ بالغ‌مان احترام بگذاریم. — رومیان ۱۴:۳، ۴.مسیحیان اغلب در روز ازدواج خود سخنرانی‌ای بر پایهٔ کتاب مقدّس ترتیب می‌دهند. آنان بر این عقیده‌اند که یَهُوَه به عنوان بنیان‌گذار ازدواج می‌تواند از طریق پند و نصایح کلام خود آن‌ها را راهنمایی و کمک کند تا زندگی‌ای سعادتمند و موفق بنا نمایند. ( پیدایش ۲:۲۲-۲۴؛ مَرقُس ۱۰:۶-۹؛ اَفَسُسیان ۵:۲۲-۳۳) بسیاری مایلند دوستان و بستگانشان را برای این مناسبت شادی‌بخش دعوت کنند. قوانین، عادات و سُنن و روش‌های برگزاری مراسم ازدواج در مناطق مختلف دنیا متفاوت است. بعضی از قوانین و سُنن مربوط به این مراسم ممکن است تفاوت چشمگیری با دانسته‌های ما یا قوانین و رسومی که در شهر یا کشور ما رایج است داشته باشد. با این وجود ما می‌توانیم از این اطلاعات، اصول و جنبه‌هایی که برای قوم خدا اهمیت دارند بهره گیریم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر